چگونگی پیدایش الگوی هولوگرافیک

در سال 1950، زمانی که گروف روی LSD به عنوان یک ابزار درمان روان شناختی تحقیق می کرد، بیماری خانم داشت که ادعا می کرد ماهیتی از یک خزنده ی ماقبل تاریخ دارد. در هنگام خلسه این خانم اطلاعات دقیق و کاملی از این خزنده ارائه می داد و احساسش از قرار گرفتن در این فرم را بیان می کرد و نیز بیان می کرد که نر های این گونه دارای تیغه هایی رنگین در اطراف سرشان هستند. نکته ی جالب برای گروف این بود که این خانم هیچ ونه آشنایی با این موجودات ما قبل تاریخ نداشت و بعدها با مشورت با یک جانور شناس گروف متوجه شد که این تیغه های رنگی نقش مهمی را در هنگام جفت گیری برای جلب توجه حیوان ماده ایفا می کرده است. تجربه ی آن زن خاص نبود، در طی دوره ی تحقیقاتی گروف با موارد مشابهی برخورد کرد که بیماران خود را با موجوداتی مشابه در شجره ی تکامل نسبت می دادند (یافته هایی که به صحنه های تبدیل انسان به میمون را در فیلم وضعیت اضطراری توضیح می داد). بعلاوه جزئیاتی که این بیماران شرح می دادند کاملا با شرحی که جانورشناسان داشتند مطابقت می کرد. بازگشت به دوره ی حیوانات تنها پدیده ی روان شناختی نبود که گروف با آن مواجه می شد. او با بیمارانی مواجه می شد که گویی به طور ناخودآگاه در مورد نژادهای دیگر آگاهی پیدا کرده بودند. بیماران تحصیل نکرده ای که جزئیات کاملی ازاعمال و عقاید زرتشتیان و یا ادیان هندی داشتند. در نوع دیگری از این تجربیات، مانند تجربه ی سفرهای خارج از جسم، رویت آینده و تناسخ به زندگی گذشته نیز مشاهده می شد. در تحقیقات بعدی گروف با مواردی برخورد کرد که مرتبط با استفاده از دارو نبودند. از آنجاییکه عامل مشابه در این تجربیات این بود که از مرزهای معمول جسمی و زمانی و مکانی خودشان فراتر رفته بودند, گروف به این تجربیات" تجربیات فرافردی" می گفت و این کمک به پایه ریزی شاخه ی جدیدی از علم روانشناسی در اواخر دهه ی 60 کرد که به آن " روانشناسی فرافردی" می گفتند.

نظریه ای برای علم هولوگرافیک

اگرچه شاخه ی جدید علمی روانشناسی فرافردی گروف متخصصان زیادی را به وجود آورد ولی هیچ کس نمی توانست این پدیده ها و مکانیزم وجودی آن ها را توضیح دهد. تا اینکه الگوی هولوگرافیک به دنیا معرفی شد. همانطور که گروف به تازگی بیان کرده است، اگر ذهن نیز بخشی ازیک زنجیره باشد که با ذهن هایی که وجود دارند و یا در قبل بوده اند و یا با هر اتم، ارگان و ناحیه ای که در زمان و مکان جاری متصل باشد، پس می توان گفت که این حرکت فراذهنی چیز عجیبی نیست. در واقع نظریه الگوی هولوگرافیک از همین موضوع شکل گرفت.

تاریخچه هولوگرام

هولوگرام بر اساس نظریه دنیس گابور برنده ی جایزه ی نوبل طراحی شده است که براساس الگوهای مداخله ای الکترومغناطیس است. گابور در سال 1947 این فرضیه را داد که هر الگوی بسامد موج شامل  اطلاعات کل منبع موج است که این اطلاعات را می توان بهه صورت فیلم ذخیره و بازپخش کرد. به همین علت به آن هولوگرام می گویند.

هولوگرام تنها روش ثبت بصری و بازپخش است که می تواند دنیای سه بعدی را در قالب دوبعدی بگنجاند و صحنه یا شی اولیه را برای چشم غیرمسلح به صورت سه بعدی به تصویر دربیاورد که به آن هولوگرام سه بعدی می گویند. تصویر توازن و عمق را نشان می  دهد. تصویر در فضای پشت, جلو و یا اطراف رابط ضبط در حرکت است.

تکنولوژی هولوگرام

اولین گام استفاده از قوانین دخالت امواج و نیز اطلاعات امواج نور است که به آن رویه ی پرتاب می گویند: تکنولوژی هولوگرافیک.  بخشی که اشعه ی ساطع شده از شی را دچار اختلال می کند در مواجهه با لیزر شکل می گیرد، قسمت دیگر لیزر به عنوان اشعه ی مداخله کننده روی هولوگرام قرار می گیرد و اشعه ی ساطع شده از شی ایجاد تداخل می کند، هرگوشه در فاز امواج شی تبدیل بهه تغییراتی در فضای موجود می شود و بنابراین استفاده از فریم های تداخل گر در بین کنتراست و فضا باعث ثبت اطلاعات امواج نورییی می شود. با ثبت صفحات پشتی بوسیله ی فریم های مداخله گر باعث تشکیل هولوگرام می شود. مرحله ی دوم استفاده از فرضیه یی انعکاس نور است که اطلاعات امواج نوری را از شی ثبت می کند، این مرحله ی تصویر سازی نام دارد: هولوگرام مانند شبکه ای پیچیده عمل می کند, اشعه های همگرای لیزر, ثبت خطی هولوگرام های سینوسی با انکسار امواج می تواند دوتصویر مختلف را نشانن دهد که همان تصویر اصلی است ( به آن تصویر اولیه نیز می گویند)، و نیز تصویر در هم آمیخته. تصویر تولید شده ی سه بعدی افکتتت های بصری ایجاد می کند. هر قسمت هولوگرام در اطلاعات نوری هر نقطه ثبت می شود و به این ترتیب هر قسمت می تواند کلل نمای اصلی را نشان دهد، مجموع تصاویر مختلف را می توان روی یک پشت زمینه ثبت کرد که در تصویر کلی با یکدیگر مداخله می کنند.