در روش چاپ فلسکو گرافی از کلیشه برجسته و انعطاف پذیری استفاده می شود این کلیشه از مواد فتوپلیمری ساخته شده است که در آنها بخش هایی که دارای تصویر هستند . در ساخت این کلیشه ها از روش های دیجیتال و آنالوگ استفاده می شود . در این روش مرکب مستقیما با سطح چاپ شونده تماس دارد به همین دلیل به آن روش چاپ مستقیم میگویند . در این حال نوردی موسوم به نورد «آنیلوکسی» مرکب را از منبع مرکب به کلیشه میرساند و کلیشه آن را بر سطح چاپ شونده انتقال میدهد. بر روی نورد آنیلوکسی حفرههای وجود دارند که مقادیر مشخصی از مرکب را با خود بر روی کلیشه حمل کرده و منتقل میکنند. بر این اساس تعداد حفرههای موجود ( در واحد طول ) بر روی نورد آنیلوکسی بسته به نوع کار چاپی و کیفیت مورد نظر متغیر خواهد بود.
در این میان اصطلاح آنیلوکس نامی بود که تا تقریبا 60 سال پیش روش فلکسوگرافی به آن موسوم بود. اصطلاح آنیلوکس در حقیقت اشاره به مرکبی داشت که قبلا با مواد آنیلینی ساخته شده و در این روش به کار گرفته میشد. البته چون آنلین مادهای سمی بود تا سالها شبهاتی را حول این روش چاپ به وجود آورد تا اینکه استفاده از رنگدانه ها رایج شده و کاربرد این روش با نام جدید فلکسوگرافی آغاز شد. بنابراین نام آنیلوکس بر روی نورد آنیلوکسی به معنای استفاده از مواد آنیلینی نیست چون این مواد سالهاست که در روش چاپ فلکسو کاربرد ندارند. البته مرکبهای فلکسوی امروزی بسیار روان بوده، سریع خشک میشوند و اغلب پایه آبی هستند.
روش فلکسو از روشیهای چاپی است که همواره گسترش و پیشرفت بسیار سریعی را بر خود دیدهاند. البته نباید تصور کرد که این روش تنها برای چاپ محصولاتی خاص کاربرد دارد. در واقع قابلیت این روش برای چاپ انواع مختلفی از سطوح چاپی باعث شده تا گستره وسیعی از محصولاتبا این روش قابل چاپ باشند. بستهبندی مواد غذایی همانطور که اشاره شد یکی از مهمترین میادین کاربرد این روش چاپی است. چاپ بر روی کیسههای پلاستیکی لفافهای لیبل بستهبندی، کاغذ دیواری، مجلات، ضمایم روزنامهها، کتب و فرمهای اداری از دیگر کاربردهای رایج این روش چاپیاند.